ساییدگی زانو یا استئوآرتریت (OA) شایع ترین شکل آرتریت است که با ساییدگی مفاصل و از دست دادن غضروف شناخته میشود. ساییدگی زانو گاهی ناشی از آسیبهای مکرر یا به طور طبیعی با افزایش سن به وجود میآید، اما جوانترها نیز امکان ابتلا به آن را دارند. مصرف قرصها و داروها میتوانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. قرصها و داروهای ضد درد و ضد التهابی زیادی برای درمان ساییدگی زانو وجود دارد. و در میان انتخابهای بیشمار قطعا پیدا کردن بهترین گزینه دشوار خواهد بود. گرچه انتخاب بهترین قرص برای ساییدگی زانو بستگی به شدت و نوع درد بیمار دارد. اما این مطلب در توان مارکت میتوانند به شما در انتخاب مناسبترین قرص کمک کنند.
ساییدگی زانو چیست و به چه علت ایجاد میشود؟
ساییدگی زانو به معنای آسیب و فرسایش تدریجی غضروف مفصل زانو است که به عنوان یک بیماری حاد در نزد عموم شناخته میشود. این بیماری معمولا با گذر زمان به تدریج بدتر و غضروف مفصل را تخریب میکند. زمانی به وجود میاید که زانو به طور مکرر تحت فشار، اصطکاک یا سایش قرار گیرد. این وضعیت ممکن است به دلیل فعالیتهای روزمره، ورزشهای ورزشی خاص یا شرایطی مانند افزایش وزن بیش از حد یا عوامل مکانیکی ناصحیحی رخ دهد.
عواملی که به ایجاد ساییدگی زانو میتوانند کمک کنند عبارتند از:
- ورزشهای سنگین : ورزشهایی که نیاز به خم شدن و کشیده شدن زانو دارند، مانند فوتبال، بسکتبال، دوچرخهسواری و اسکی، ممکن است به ساییدگی زانو منجر شوند.
- افزایش وزن بیش از حد: اضافه وزن فشار مضاعف و ممتدی را به زانو وارد میآورد به ساییدگی زانو منجر خواهد شد.
- آسیبها: آسیبهای مکانیکی ناشی از تصادفات و سقوطها نیز میتوانند به زانو آسیب برسانند و ساییدگی زانو را از خود بر جای گذارد.
ساییدگی زانو با چه علائمی همراه است؟
در صورت ابتلا به ساییدگی زانو احتمالاً احساس درد و کمی سفت به وضوح تجربه خواهد شد. علائم ساییدگی زانو اغلب فقط یک زانو را تحت تاثیر قرار میدهد، به خصوص اگر ناشی از آسیبدیدگی باشد. در مواردی هم درگیر شدن در هر دو زانو و تجربه علائم دور از ذهن نیست. درد در پایان روز یا زمانی که زانوی خود را حرکت میدهید بدتر و هنگام استراحت بهبود مییابد. به طور کلی علائم ساییدگی زانو عبارتند از:
- دردی که هنگام حرکت و استفاده از زانو تشدید میشود.
- زانو سفت و محدود، به خصوص هنگامی که تلاش میکنید زانو را خم یا بلند کنید.
- امکان دارد وقتی حرکت میکنید، صدای خراشیدن یا تق تق شنیده شود.
- ورم زانو و در برخی موارد حتی التهاب و قرمزی دیده میشود.
- عملکرد حرکتی کاهش پیدا کرده و انعطاف زانو به حداقل ممکن میرسد.
- افراد با ساییدگی زانو ناتوانی در تحمل وزن بدن را تجربه میکنند.
ساییدگی زانو یک مسئله جدی است و نیاز به مراقبت و درمان دارد.
برای ساییدگی زانو چی بخوریم؟
برای انتخاب بهترین قرص برای ساییدگی زانو باید از دوز مصرفی، فواید و عوارض جانبی احتمالی داروها آگاه بود. در نظر داشته باشید که نوع و شدت درد تاثیر زیادی بر انتخاب دارو دارد. به عنوان مثال، در صورت التهاب زانو، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن مفید به نظر میرسد. همچنین اگر داروهای دیگری مصرف میکنید، باید از تداخل دارویی احتمالی با داروهای دیگر و تأثیر آن بر وضعیت خود مطلع باشید.
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ؛ بهترین انتخاب برای ساییدگی زانو
داروهای ضد التهابی یا NSAIDها موثرترین داروهای خوراکی برای ساییدگی زانو هستند. که شامل ایبوپروفن ( Motrin، Advil ) ناپروکسن ( Aleve ) و دیکلوفناک ( Voltaren) هستند. آنها با مسدود کردن آنزیمهایی مولد درد و تورم اثرگذاری میکنند.
استامینوفن رایجترین قرص برای تسکین درد ناشی از ساییدگی
استامینوفن یک داروی ضد درد و ضد تب است که گاهی به عنوان یکی از داروهای مصرفی برای کنترل درد ساییدگی زانو مورد استفاده قرار میگیرد.
- دوز استاندارد استامینوفن برای بزرگسالان عمدتاً 500 تا 1000 میلیگرم هر 4 تا 6 ساعت یا به توصیه پزشک میباشد.
- استامینوفن معمولا به طور عمومی مورد قبول و برای افراد بسیاری بدون ایجاد عوارض خاص میباشد. در موارد نادر، عوارض جانبی نظیر حساسیت پوستی یا عوارض گوارشی دور از ذهن نیست.
- استامینوفن به طور معمول با داروهای دیگر تداخل کمی دارد. اما هنگام مصرف با برخی داروهای تشنج و خواب آور امکان تداخل داشته و باید قبل از مصرف از پزشک مشورت بگیرید. دوره مصرف استامینوفن بر اساس دستورات پزشک و نیاز بیمار تعیین میگردد. عمدتاً باید به مدت کوتاه (معمولا ۳ تا ۷ روز) مصرف شود.
آسپرین؛ ضد التهابی موثر برای کنترل درد ساییدگی زانو
آسپرین یک دارو ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که با هدف تسکین درد و کاهش التهاب تجویز میگردد. این قرص گاهی میتواند نقش بهترین قرص برای ساییدگی زانو را داشته باشد در موارد خاص مورد استفاده قرار میگیرد.
- دوز مصرفی آسپرین ، برای بزرگترها، معمولا بین 325 تا 500 میلیگرم هر 4 تا 6 ساعت یا به توصیه پزشک باشد.
- استفاده از آسپرین گاهی با عوارض جانبی همراه است. این عوارض شامل عوارض گوارشی، و خونریزی باشند.
- آسپرین ممکن است با داروهای ضد التهابی دیگر مانند وافارین و دیگوکسین تداخل داشته باشد.
- دوره مصرف آسپرین بستگی به نیاز بیمار و توصیههای پزشک تعیین خواهد شد.
ایبوپروفن؛ پر مصرف ترین قرص برای تسکین درد زانو
ایبوپروفن نیز به عنوان قرص ضد التهاب مفاصل، برای کنترل درد و التهاب زانو در موارد خاص مورد استفاده قرار گیرد.
دوز مصرفی برای بزرگترها، معمولا بین 200 میلیگرم تا 800 میلیگرم هر 6 تا 8 ساعت یا به توصیه پزشک باشد.
- استفاده از ایبوپروفن ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد که شامل مشکلات گوارشی و عوارض کلیوی خواهد شد.
- افرادی که داروهای ایبوپروفن مصرف میکنند، باید از مقدار و مدت زمان مصرف دقیق پزشک یا داروساز خود پیروی کنند. معمولا ایبوپروفن برای مصرف به مدت ۱۰ تجویز خواهد شد.
- ایبوپروفن امکان تداخل با داروهای دیگر را دارد، به خصوص با داروهای ضد انعقاد خون و داروهای صد التهاب دیگر نظیر کورتیکواستروئیدها.
ناپروکسن؛ بهترین قرص برای ساییدگی زانو
ناپروکسن همواره در کنترل درد و التهاب زانو در موارد خاص جزو گزینههای اول تجویز است. برخی از عوارض جانبی ناپروکسن عبارتند از: سوزش سردل، دل درد، حالت تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه و خواب آلودگی.
- برای بزرگترها، دوز مصرفی معمولا بین 250 تا 500 میلیگرم هر 6 تا 8 ساعت یا به توصیه پزشک است.
- ناپروکسن امکان تداخل با داروهای دیگر را دارد و باید در مصرف آن دقت کرد. مصرف همزمان ناپروکسن با داروهای ضد انعقاد مثل وارفارین خطر خونریزی را افزایش خواهد داد.
گلوکوزامین؛ دارویی کمتر شناخته شده برای ساییدگی زانو
گلوکوزامین یک مکمل غذایی که برای کمک به بهبود و تسکین درد مفاصل زانو مصرف میشود. این مکمل معمولا به عنوان درمان مکمل در موارد آرتروز زانو و ساییدگی زانو ناشی از آن توصیه میشود.
- معمولاً دوز مصرفی برای گلوکوزامین حدود 1500 تا 2000 میلیگرم در روز است.
- گلوکوزامین در برخی از افراد عوارض جانبی نادری مانند مشکلات گوارشی (نظیر نفخ شکمی) یا حساسیتهای پوستی به وجود میاورد.
- تاکنون تداخلات دارویی نادری برای گلوکوزامین گزارش نشدهاند. با این حال، امکان دارد با برخی از ممکل های غذایی تداخل داشته باشد.
بهترین قرص غضروف ساز آمریکایی برای ساییدگی زانو
قرصهای غضروف ساز معمولا ترکیباتی مانند گلوکوزامین، کندروئیتین، MSM (متیل سولفونیل متان) و ترکیبات مکملی دیگری در خود دارند. این ترکیبات به بهبود و تقویت غضروف مفصلی و کاهش درد و التهاب مفصل کمک میکنند. از آنجا که ساییدگی زانو ناشی از آرتروز باعث ایجاد درد و التهاب در زانو خواهد شد، مکملهای ضدالتهابی برای کاهش این علائم مناسب خواهند بود. تولید مکملهای غضروف ساز در ایران از طریق همکاری با برندهای معروف آمریکایی انجام میشود تا به ترکیبات و نظارت برند اصلی پایبند باشد.
یکی از بهترین قرص غضروف ساز آمریکایی ،مکمل غضروف ساز فول فلکس پلاس که حاوی ترکیباتی مانند گلوکوزامین، کندروئیتین، MSM، عصاره زنجبیل، بید سفید، زردچوبه و فلفل سیاه میباشد. ترکیب گلوکوزامین و کندروئیتین به عنوان ترکیبات اصلی در بسیاری از مکملهای غضروف ساز شناخته میشوند و به تقویت و بازسازی غضروف مفاصل کمک میکنند. همچنین، MSM یک ترکیب گوگردی است که در کاهش التهاب و درد مفاصل نقش موثری دارد. برای تاثیر بهتر مکمل، توصیه میشود روزی ۳ قرص به همراه غذا مصرف گردد.
نگاهی کلی به بهترین قرص برای ساییدگی زانو
قرصهای نام برده شده در مقاله حاوی ترکیباتی برای حمایت از غضروف و مفاصل زانو هستند که در تسکین درد و بهبود ساییدگی زانو نیز ایفای نقش میکنند. این قرصها معمولا به عنوان انتخابی برای افرادی که با مشکلات ناشی از ساییدگی زانو چون درد و ناتوانی در حرکت مفاصل روبرو هستند، مطرح میشوند.
قبل از مصرف هر نوع مکمل یا داروی جدید، مشورت با پزشک ضروری است چو این امر مصرف درست را به بیمار گفته و خطر تداخلات دارویی را آشکار میسازد. توجه داشته باشید که این قرصها و مکملها به تنهایی به ترمیم آسیبهای جدی در زانو نمیپردازند و نباید جایگزین درمانهای معتبر و مشورت با پزشک شوند. در ضمن، تمرینات تقویتی، فیزیوتراپی، و تغییرات در رژیم غذایی نیز از عواملی هستند که به بهبود وضعیت ساییدگی زانو و مفاصل کمک میکنند.
سؤالات متداول
برای ساییدگی زانو چی خوبه؟
برای کنترل ساییدگی زانو و تسکین درد زانو، به زانوهایتان استراحت دهید، اعمال یخ بر زانو به مدت 15-20 دقیقه به ویژه در طول روزهای ابتدایی پس از آسیب، میتواند درد و التهاب را کاهش دهد. استفاده روزانه از زانوبند زاپیامکس نیز یک گزینه عالی و موثر برای درمان ساییدگی زانو در کنار سایر روشهای دارویی است.
آیا ساییدگی زانو درمان دارد؟
اگرچه ساییدگی زانو به طور دائمی و کامل درمانپذیر نیست، اما اقدامات مختلفی وجود دارد که به مدیریت درد، بهبود وضعیت مفصل، و کاهش عوارض کمک میکند. این اقدامات شامل: فیزیوتراپی، مصرف دارو، تزریقهای موادی مانند اسید هیالورونیک و جراحی است.
برای ساییدگی زانو قرصهای استروئیدی بهتر است یا غیر استروئیدی؟
به طور کلی داروهای غیر استروئیدی کمتر از قرصهای استروئیدی عوارض جانبی به همراه دارند، اما باید به دقت در مصرف آنها نسبت به عوارض معده و مشکلات کلیوی توجه شود.